Jest wielkie, bliskie, zolto-pomaranczowe, na krawedziach drzace; gorace. Powoduje, ze chce mie sie tanczyc i spiewac. Slonce. Takie mam teraz - powracajace - marzenie senne.
Niech juz przyjdzie, nie da sie tyle zyc bez niego.
przemyślenia MaTolkowe
Tolek i MaTolek
Archiwum
-
▼
2007
(103)
-
▼
April
(26)
- kubek
- swiatlo
- zguba
- zakupy
- ide spac...
- Szczescie
- piątek
- patriotyzm
- akuracik
- madrosci maminej mi brak ;)
- sniadanie
- Malenstwo
- capoeira
- nieauto i niegrill
- ta sama plastikowa reklamowka
- hm...?
- malzenskie dialogi...
- Polak Polakowi...
- Wielkanoc
- scenek kilka z zycia Lulka
- plastikowa reklamowka
- Rodzice
- szczescie
- dialogi z Lulkiem
- daty
- samotnosc
-
▼
April
(26)
4 comments:
Rozumiem Cię doskonale.
Skandynawia od baaardzo dawna mnie przyciąga. Chciałabym tam mieszkać, bo tam tak pięknie, a z drugiej strony ten brak słońca...
Caly czas mi sie wydawalo, ze zimno bedzie najgorsze. A tu zimno porownywalne, zimna srednio ladna i ciemnica straszna...Czekam na lato, zeby przypomniec sobie jak tu pieknie.
Też marzę o słońcu, ale takim wiesz, z plażą i całą resztą.
Blekitna, takiego to juz sobie nawet wyobrazic nie umiem. ;)
Tutejsze plaze to lodowaty wiatr i szczekanie zebami. Palmy mi jakos przestaly pasowac do takiego obrazka.
Post a Comment